جهانيان را ببخش كه آنان كه در ساحل نشسته شاد و خندانند، آنان كه رخت خود را از آب ديكتاتوري سرزمين هايشان در آورده اند، آنان كه هزينه آزادي خود را پرداخته اند، گويا غمشان نيست از آنكه در آب دارد ميسپارد جان.
هموطن من، هموطن مجيد توكلي، هموطن بهمن عمويي، هموطن كيوان صميمي و هموطن همه اسراي دربند كه در اعتصاب غذايي سخت در حال پرپر شدند، تو كجايي؟ آيا ميشنوي صداي شكسته شدن استخوان عزيزانمان را در سياهچالهاي ولايت فقيه؟ آيا ميبيني كه خانواده آنان را به ضرب باتوم و گلوله ميرانند از در محكمه هاي عدل علي نايب آقا امام زمان؟ آيا شنيده اي كه همسر و ديگر اقوام وكيل زندانيان را به گرو ميگرند سگان ولايت بلكه او را بشكنند؟
واي بر ما اگر نشنويم، اگر نبينيم و اگر آنچنان خودمان را به خواب بزنيم كه جوي خون نيز بيدار نشويم. واي بر همه ما .
sight 
بیان دیدگاه