قتل ستار کمتر از قتل ندا نیست؛ یکی مقتول کف خیابان و یکی مقتول دنیای مجاز

ندا را در زمان حضور خیابانی به زمین انداختند برای ایجاد هراس در دل جنبش. آنزمان وقت حضور در کف خیابان بود و سگان ولایت تمرکز ارعاب را بر خیابان گذاردند. تیرهای بی هدف زدند و حکایت پر صدای کهریزک که همه آنها برای ترساندن من و تو بود از ادامه حضور. امروز اما این بودنها به فضای مجازی سوق یافته و سگان ولایت نیز این مهم را به خوبی می دانند که پاشنه آشیل آنها، اطلاعات است و خبر رسانی. این نقطه ضعف همه حکومتهای توتالیتر است.

ستار بهشتی، وبلاگ نویس و فعال عرصه مجازی را بازداشت کردند و به فاصله کمی، زیر بار شکنجه به قتل رساندند و پس از آن با بی شرمی و مدل قتلهای دهه شصت، به خانواده او خبر داده اند که قبر بخرند و جنازه را تحویل بگیرند.

به باورم این قتل و نحوه نمایش آن، همان ایجاد ارعاب است. می خواهند ما را از حضور در حتی فضای مجاز هم بهراسانند. به هوش باشیم و با انعکاس خبر به جهان -و البته در ایران- اثبات کنیم که ما را ز سر بریده هراسی نیست و تا سرنگونی حکومت ملایان به پیش خواهیم رفت.

موثرترین راه مبارزه اقتصادی – با خالی کردن حسابهای بانکی خود، بانکها و حکومت را ورشکسته کنیم

با توجه به فساد مالی، بی کفایتی در مدیریت اقتصاد، رانتهای کلان که به زور گیری می ماند، بانکها در شرف ورشکستگی هستند. اگر ملت همت کنند و حسابهای خود را که نزد بانکها به امانت گذارده اند، باز پس گیرند، ورشکستگی بانکها و در پی آن دولت و حکومت اسلامی قطعی است. همراه شوید.

فرخنده باد زاد روز خسرو آواز ایران هنرمندی که در کنار ملتش ایستاد

سیاوش آواز ایران، استاد محمد رضا شجریان، اول مهر ماه، هفتمین دهه عمر پربارش را پشت سر می گذارد.

هنرمندی برآمده از دریای بی کران شعر و ادب و نوای پارسی که چون مرواریدی از دل صدف مردمی هنر دوست روییده است و متواضعانه و تمام قد در کنار فرزندان مام میهن ایستاده است.

شجریان، حنجره و صدای ایران است.

قابل توجه آقایان هاشمی و خاتمی – دیگر نحوه برگذاری انتخابات مهم نیست؛ اصل نظام جمهوری اسلامی مردود است

گذر کرده ایم. مدتهاست که از این وادی گذشته ایم و دیگر حاضر به بازگشت به عقب نیستیم. آنچه مشکل ما است، نقش ایوان نیست. این خانه از پای بست ویران است. تنها یک راه باقی مانده و یک انتخاب و آن رفراندمی آزاد است بر اصل نظام جمهوری اسلامی و تصمیم جمهور ملت بر خواست و قبول یا رد کلی این نظام. اگر توان ایجاد مسیر بر چنین رسیدن به چنین هدفی مورد خواست هر فعال سیاسی باشد، با او همراهیم در غیر این صورت، همه این دعوا، دعواییست پوچ بر سر لحاف ملا.

و خداوند اجر شش زن نمازگزار را نقدا پرداخت کرد !

– قصد شوخی با شهروند جان باخته را ندارم. قصدم شوخی با خدایی است که احتیاج دارد بر دولا و راست شدن هر روزه در برابرش

اورژانس تهران گزارش داده که در پی ریزش سقف مسجدی در منطقه فلاح تهران شش زن جان خود را از دست داده اند. بنابر گزارشها سقف مسجدی در خیابان شاندیز منطقه فلاح شب گذشته در زمان برگزاری نماز مغرب و عشا فروریخته است. حسن عباسی مدیر روابط عمومی اورژانس تهران گفته که بررسی های اولیه مشخص شد که «به دلیل ریزش آوار شش زن حاضر در مسجد در زیر آورار گرفتار شده اند و با خارج کردن آنها عملیات احیا انجام شد که متاسفانه موثر نبود.»

هم صدا با بانوی صلح جهان – موسوی، کروبی و رهنورد را آزاد کنید

این صدای ضعیف کسی است که از آنان خواست تا کنار ملت بمانند و در باز پس گیری رایمان مقاومت کنند. این صدای یک وبلاگ نویس با همه بضاعت اندکش است که بارها قلم زد که هر کس با ملت بماند جاودان می شود.  این صدای یکی از خس و خاشاک ادعایی رییس دولت کودتاست. این خواسته یکی از ایرانیانی است که جانشان از استبداد حاکم به لبشان رسیده است و هم بغض همراهان دربندمان و هم صدای بانوی صلح جهان، شیرین عبادی، فریاد می زند:

حرامیان، همراهان خیزش آزادی خواهانه ملت ایران را آزاد کنید

«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» در بیانیه ای که روز پنج شنبه ۶ بهمن منتشر کرد، از درخواست شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده ایرانی جایزه صلح نوبل سال ٢٠٠٣ برای به راه اندختن یک کارزار بین المللی بلندمدت برای آزادی سه رهبر مخالف دولت ایران خبر می دهد که تقریباً یک سال است در حبس خانگی بوده اند. مقامات حکومتی ایران اسفند ماه سال گذشته میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، رهبران مخالف دولت که برای برگزاری راهپیمایی در حمایت از جنبشهای مردمی تونس و مصر فراخوان داده بودند را در بازداشت خانگی غیرقانونی قرار دادند. طی سال گذشته تماس این سه مخالف حکومت با جهان خارج به حداقل رسیده است و آنها از دسترسی به وسایل ارتباطی محروم بوده اند. خانم عبادی در بیانیه خود اعلام کرده است: «من از فراخوان ( زندانیان سیاسی) حمایت می کنم و از همه مردم آزادیخواه سراسر جهان می خواهم تا برای آزادی زندانیان عقیدتی در ایران، به ویژه خانم زهرا رهنورد، آقای میرحسین موسوی و آقای مهدی کروبی نهایت تلاش خود را به کار گیرند.» بیانیه خانم عبادی در حالی منتشر شده است که گروهی متشکل از ٣٩ زندانی سیاسی سرشناس ایران با روز ٥ بهمن در تارنمای کلمه بیانیه ای منتشر کردند و از همه شهروندان جهان که در راه آزادی مبارزه می کنند خواستند تا در مورد انتخابات مجلس در اسفند ماه که آن را «نمایشی و متقلبانه» خواندند، آگاهی رسانی کنند و همه توان خود را به کار گیرند تا اطمینان حاصل کنند رهبران زندانی جنبش سبز در این ماه آزاد شوند. خانم عبادی در بخشی از بیانیه خود با اشاره به انتخابات مجلس آتی در ایران نوشته است «من از همه هم وطنان خود دعوت می کنم که انتخابات نمایشی روز ١٢ اسفند را تحریم کنند تا بار دیگر به جامعه بین الملل نشان دهند که حکومت جمهوری اسلامی ایران فاقد مشروعیت است.» «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» نیز با انتشار بیانیه ای از فراخوان خانم عبادی و نیز درخواست زندانیان سیاسی که خواستار آزادی فوری رهنورد، موسوی و کروبی شده اند، «به طور کامل حمایت کرده است». هادی قائمی، سخنگوی «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» تاکید کرده است: «پس از گذشت یک سال که موسوی، کروبی و رهنورد بدون برگزاری جلسه محاکمه و یا صدور حکم رسمی قرار داشته اند، دیگر نمی توان وضعیت آن ها بازداشت خانگی خواند.»

سپاس از پارازیت

فارغ از بحث های مطرح شده با مدیریت سایت بالاترین، از برنامه پر مخاطب پارازیت سپاس گذارم که با برنامه اخیر خود به معرفی بیشتر سایت بالاترین پرداخت و امیدوارم آنچنان که آقای یحیی نژاد گفت، بحث آزادی بیان در بحث هایمان تداوم یابد و با هم تمرین دموکراسی کنیم. به عنوان یک عضو کوچک این سایت نیز از همه کاربران محترمی که در پی دفاع از آزادی بیان اقدام به تحریم بالاترین نمودند تقاضا می کنم که با حضور دوباره خود به این فضای موثر در بلوغ اجتماعی، غنایی بیش از پیش بخشند.

فرهيخته گان پلى تكنيك، شما به مجيد مديونيد

سال پيش، سال حماسه و تبلور شور آزاديخواهى ايران، جوانى پس از دو بار زندان و تجربه فشارهاى سياهچال ولايت فقيه، از شبه تبعيدى به بندر عباس، چون شيرى غران به كنام خود بازگشت. مجيد توكلى آمد، بر صفه‌اى رفت و فرياد زد نفى استبداد را و در راس مستبدين جهان، به درستى نام سيد على خامنه‌اى را آورد.

مجيد توكلى را سگان ولايت گرفتند و شانزده آذر امسال، يكسال مى‌شود كه جوانى بيست و سه ساله، در حبس حكومت جائر است. براى سومين بار.

نه از اراده اش كم شده و نه به شهادت نوشته هايش از شهامتش چيزى را گم كرده است.

دانشجويان ، فارغ التحصيلان سنوات گذشته، اساتيد و كارمندان پلى تكنيك تهران، به خود ببالند كه نامشان را امثال مجيد توكلى، احسان منصورى، محمد يوسف رشيدى و بسيارى ديگر، همپاى فرزانگى به آزادگي نيز شهره كرده اند.

از همه پلي تكنيكي ها، در هر جاي جهان توقع مى‌رود كه اداي دين كنند و در شانزدهم آذر امسال، نام و راه اين عزيزان را به بزرگي ياد كنند و به روشهاي مختلف، صداي آزادي خواهي آنان را به گوش جهان برسانند.

مى‌خواهى شورش نان راه بياندازى؟ بدم فلكت كنند پدر سوخته؟

يارانه را دولت حذف مى‌كند، قيمت را بازار بالا مى‌برد، چوبش را مردم مى‌خورند.

اين بگير و ببند امروز چه معنا و توجيهي دارد جز رجز خوانيهاى بلد الملك كه اول جو را مى‌سازد و بعد خودش جو گير مى‌شود.

آيا شامه سگان ولايت، بوى انقلاب، شورش، قيام، طغيان يا حق خواهى استشمام كرده است؟

آيا گوشهاى بلند خر اعظم، صداى خيزش مردم را شنيده است و احساس خطر بيش از پيش كرده است؟

آيا . . .

آيا فردا چنين دلاورى از حيثيت دانشگاه دفاع خواهد كرد؟

اين محمد يوسف رشيدي، حنجره يك ملت است كه زايش فاشيست را اعلام كرد و از ساحت دانشگاه و دانشگاهيان دفاع كرد. فردا محمود احمدى نژاد جسارت مى‌كند و قدم نحسش را در چشم جامعه فرهيخته ايران مى‌گذارد. جاي يوسف خالى مباد. جاي رشيدترين جوانان ايران خالي مباد.